Leren van geschiedenis kan ons helpen de wereld waarin we vandaag leven beter te begrijpen. Het kan ons helpen te begrijpen hoe verschillende culturen en samenlevingen in de loop van de tijd met elkaar zijn omgegaan en hoe deze interacties de wereld waarin we leven hebben gevormd. Door het verleden te begrijpen, kunnen we inzicht krijgen in het heden en betere beslissingen nemen voor de toekomst. De geschiedenis kan ons ook waardevolle lessen geven over hoe om te gaan met moeilijke situaties en hoe we herhaling van fouten uit het verleden kunnen voorkomen. Bovendien kan het leren over geschiedenis ons helpen de diversiteit van culturen en samenlevingen over de hele wereld te waarderen en het belang van het respecteren van verschillende perspectieven te begrijpen. Ten slotte kan het bestuderen van geschiedenis ons helpen een grotere waardering te ontwikkelen voor de prestaties van onze voorouders en het belang inzien van het behoud van ons cultureel erfgoed.
MIT’s Learning History-methodologie is een kwalitatieve onderzoeksbenadering die zich richt op het in kaart brengen van de leerervaringen van individuen, teams of organisaties. Het doel is om de impact van leerinterventies te begrijpen en te verbeteren, door het verzamelen en analyseren van verhalen en ervaringen van de betrokkenen. De methode omvat het verzamelen van verhalen, het interpreteren van gegevens en het creëren van een gezamenlijk begrip van de geschiedenis van het leren, met behulp van tools zoals tijdlijnen en narratieve analyses.
De Learning History-methodologie kan gebruikt worden in verschillende contexten, zoals in het bedrijfsleven, het onderwijs of de gezondheidszorg. Het kan helpen om inzicht te krijgen in hoe mensen leren en hoe dit verbeterd kan worden in de toekomst. Het is belangrijk om een open en inclusieve omgeving te creëren waarin mensen zich vrij voelen om hun verhalen te delen en waarin deze verhalen serieus genomen worden.
Het is ook cruciaal om de juiste vragen te stellen bij het verzamelen van verhalen, om ervoor te zorgen dat de informatie die wordt verzameld relevant is voor het begrijpen van de impact van leerinterventies. Daarnaast is het belangrijk om de bevindingen te delen met alle betrokken partijen en eventuele actiepunten te identificeren om het leerproces te verbeteren.
De methodologie is in het midden van de negentiger jaren van de vorige eeuw ontwikkeld door de Learning historian pioneer’s group van het Massachusetts Institute of Technology Center for Organizational Learning. Belangrijke betrokkenen zijn onder andere Art Kleiner en George Roth, die ook verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van de ‘Field manual for a learning historian’ uit 1996.
Drie belangrijke onderdelen van de learning history methodology hebben we overgenomen en een prominente rol gegeven in onze behavioural audit aanpak:
- Opmerkelijke feiten en gebeurtenissen (noticeable results);
- Het tweekolommen narratief;
- De validatieworkshop.
